بارسلونا در هفته دهم لالیگا مقابل رئال مادرید در خانه این تیم با نتیجه دو بر یک شکست خورد, فاصله با این تیم در صدر جدول به پنج امتیاز رسید تا حاشیه امنی برای تیم رئال مادرید ایجاد شود, اما این شکست چند دلیل مختلف دارد ؟
به گزارش خبرنگار ورزشی باشگاه خبرنگاران پویا،پیروزی 3 بر 2 بارسلونا مقابل لوانته در هفته دوم لالیگا، بیش از آنکه برای هواداران کاتالان دلگرم‌کننده باشد، زنگ خطری برای هانسی فلیک بود. دیداری که بار دیگر نشان داد سیستم آفسایدگیری بارسا، حالا حتی برای تیم‌های متوسط لالیگا هم قابل پیش‌بینی و خنثی‌سازی است.
رو شدن تله آفساید بارسلونا
در هفته‌های اخیر تیم‌هایی چون سویا، لوانته، نیوکاسل و رئال مادرید با روشی مشابه موفق شدند این حربه فلیک را بی‌اثر کنند. الگوی آن‌ها ساده اما مؤثر بود: قرار دادن یک یا دو بازیکن در موقعیت آفساید و استفاده از حرکت عمقی بازیکنی از عقب زمین.
نمونه بارز این تاکتیک در گل اول رئال مادرید نمایان شد؛ جود بلینگهام با یک پاس عمقی، امباپه را در موقعیت گل قرار داد، در حالی‌که حضور کاماوینگا در آفساید باعث بر هم خوردن نظم خط دفاعی بارسلونا شده بود. همین اشتباه در آفسایدگیری کافی بود تا مهاجم فرانسوی به‌راحتی دروازه شزنی را باز کند.
کاهش نفرات در فاز هجومی
در این دیدار برخلاف مسابقات گذشته، ژول کونده کمتر در حملات بارسلونا شرکت کرد و خبری از اورلپ‌های همیشگی او با یامال در سمت راست نبود. این مسئله موجب شد بارسا عملاً با نفرات کمتری حمله کند.
رئال مادرید با آرایش فشرده 2_4_4 و حضور بلینگهام، کاماوینگا، شوامنی و آردا گولر در میانه میدان، فضا را برای نفوذ فول‌بک‌های بارسا بست. در عین حال، حضور امباپه و وینیسیوس در خط اول دفاعی باعث شد مدافعان کناری بارسلونا از ترس ضدحمله‌های سریع، ریسک حمله را نپذیرند. همین احتیاط بیش از حد، از زهر هجومی بارسا به‌شدت کاست.
تحرک پایین و نبود جابه‌جایی مؤثر
یکی دیگر از نقاط ضعف بارسلونا، تحرک اندک بازیکنان در فاز مالکیت توپ بود. زمانی که پدری در میانه زمین صاحب توپ می‌شد، فاصله زیاد فرمین لوپز و دیونگ با این بازیکن باعث می‌شد گزینه‌های پاس محدودی داشته باشد. همین انفعال در نهایت منجر به از دست رفتن توپ و دریافت کارت زرد دوم توسط پدری شد؛ تا نخستین اخراج دوران حرفه‌ای‌اش رقم بخورد.
در کناره‌ها نیز جا به جایی بین بازیکنان دیده نمی‌شد. رشفورد که از لحاظ فیزیکی و توان شوت‌زنی شرایط بهتری نسبت به فران تورس داشت، می‌توانست در نوک حمله بازی کند، اما در پست وینگر چپ ماند و یامال هم در سمت راست به‌راحتی توسط کارارس مهار شد.
بارسلونا با وجود مالکیت بیشتر توپ، در خلق موقعیت مؤثر ناتوان بود؛ مسئله‌ای که ریشه در سه عامل داشت:
1. آشکار شدن ضعف سیستم آفسایدگیری فلیک
2. کاهش ریسک‌پذیری فول‌بک‌ها در فاز هجومی
3. و نبود تحرک و جابه‌جایی مؤثر بین خطوط
انتهای پیام/