رئیس «سازمان توسعه و بهره‌برداری فناوری‌های نوین آب‌های جوی» اخیراً مدعی انجام 87 پرواز بارورسازی در استانهای مختلف کشورمان شده است؛ اما نه تنها هیچ جزئیاتی از زمان و مکان این پروازهای بارورسازی ارائه نشده، بلکه نشانه‌ای از اثرگذاری این اقدامات نیز در شرایط سخت خشکسالی کشور دیده نمی‌شود!
به گزارش خبرنگار اقتصادی باشگاه خبرنگاران پویا؛ رئیس «سازمان توسعه و بهره‌برداری فناوری‌های نوین آب‌های جوی» اخیراً در اظهاراتی عجیب و قابل‌تامل مدعی شد: "تاکنون 37 پرواز بارورسازی با هواپیماهای آنتونوف در شمال غرب، جنوب غرب، تهران و شمال‌شرق کشور و 50 پرواز دیگر با پهپاد در حوضه‌هایی چون زاینده‌رود، کوهرنگ، خراسان جنوبی، فارس و بوشهر انجام شده است!"
جالب اینکه این مقام مسؤل هیچ توضیحی درباره جزئیات این پروازها، موقعیت جغرافیایی، نوع مواد مورد استفاده در بارورسازی، روش‌های پایش بارش یا حتی گزارش تصویری از عملیات ارائه نکرده است.
چگونه ممکن است چنین ابعادی از عملیات‌های پرتعداد بارورسازی در سکوت کامل خبری و بدون حتی بازتاب خبری در سطح رسانه‌های محلی انجام شده باشد؟!
از سوی دیگر جای این سؤال وجود دارد که چرا کشاورزان که بیشترین ذی‌نفعان طرح‌های بارورسازی هستند نیز در استانهای مورد ادعای این مسول، هیچ ردی از پروازهای ویژه بارورسازی و یا افزایش بارش به این واسطه را شاهد نبوده‌اند؟!
نکته دیگر اینکه چرا حتی بسیاری از فعالان حوزه آب و انرژی نیز اسم و اثری از سازمانی به نام "توسعه و بهره‌برداری فناوری‌های نوین آب‌های جوی" با چنین وظیفه مهم و عملیات‌های متعدد پروازی را نشنیده‌‌اند؟!
بر اساس بررسی‌های صورت گرفته این سازمان به صورت رسمی از سال 1401 تاسیس شده است اما نکته جالب اینجاست که حتی برای رسانه‌ها و خبرنگاران این حوزه نیز حتی اسم این سازمان، ناآشناست.
هیچ سابقه رسانه‌ای، گزارش رسمی یا فعالیت قابل توجهی از این سازمان در سال‌های اخیر منتشر نشده است؛ سؤال جدی این است که چنین سازمانی چه جایگاه حقوقی و علمی و چه خروجی مشخصی داشته است و بودجه چنین سازمانی، چقدر است و صرف چه اموری می‌شود؟!
نتیجه 87 پرواز بارورسازی توسط سازمان توسعه و بهره‌برداری فناوری‌های نوین آب‌های جوی چه بوده؟!
کشور در سال زراعی جاری با خشکسالی شدید دست و پنجه نرم می‌کند؛ این خشکسالی‌ها تاثیر مستقیم بر روی برق و قطعی‌های صورت گرفته داشته است همچنین آمار رسمی وزارت نیرو نیز نشان می‌دهد ذخایر سدها در بسیاری از استان‌ها کاهش شدید یافته و بارندگی‌ها در استان‌هایی مانند هرمزگان و سیستان‌وبلوچستان بیش از 60 درصد کمتر از میانگین بوده است.
اگر واقعا 87 پرواز بارورسازی در آسمان این مناطق انجام شده، چرا هیچ نشانه‌ای از افزایش بارش یا بهبود وضعیت منابع آبی دیده نمی‌شود؟ این تضاد آشکار میان ادعای پروازهای گسترده و واقعیت خشکسالی موجود، نیاز به شفاف‌سازی جدی و پاسخگویی مسؤلان این سازمان را دارد.
تجربه بارورسازی ابرها در کشورهای خارجی چگونه است؟
در ایالات متحده آمریکا، برنامه‌های بارورسازی ابرها در ایالت‌های مختلف از جمله کالیفرنیا، کلرادو، نوادا و تگزاس با هدف افزایش منابع آبی و مقابله با خشکسالی در سال‌های اخیر اجرا شده است.
بر اساس گزارش اداره حسابرسی دولت ایالات متحده (GAO)، این برنامه‌ها با استفاده از تکنیک‌هایی توانسته‌اند بارندگی را تا 20 درصد یا حتی بیشتر هم افزایش دهند. به گفته آنها موفقیت این روش اما به عوامل متعددی وابسته است؛ از جمله نوع ابر، میزان رطوبت موجود در هوا، دما و ارتفاع ابرها؛ این تجربه در کشورهای دیگر جهان نیز با موفقیت‌های درخوری همراه بوده است.
چطور کشورهای دیگر با انجام بارورسازی تاثیرات قابل توجهی را در تامین منابع آبی خود داشته‌اند اما ایران برای چندمین سال پی‌درپی همچنان درگیر خشکسالی است و هیچ طرح خاص بارورسازی با ارائه مستندات و جزئیات آن اجرا نشده است؟
پرسش‌هایی بی‌پاسخ از مسؤلان یک سازمان پرابهام!
در صورت صحت ادعای انجام 87 پرواز ویژه بارورسازی، چرا تا به امروز، زمان و مکان دقیق این پروازها اعلام نشده است؟
چرا داده‌های هواشناسی قبل و بعد از عملیات بارورسازی منتشر نشده است؟
مواد مورد استفاده در این عملیات‌های باررسازی چه بوده و جزئیات اجرا آن به صورت بوده است؟
چه دانشگاه‌ها یا مراکز علمی مستقلی بر این عملیات‌های بارورسازی نظارت داشته‌اند؟
هزینه انجام این تعداد پروازهای بارورسازی چه میزان بوده و چه خروجی قابل اندازه‌گیری داشته است؟
بحران خشکسالی پابرجاست
در شرایطی که ایران با کاهش بارندگی، افت سطح سفره‌های زیرزمینی و کمبود شدید منابع آبی مواجه است، طرح ادعاهای بزرگ بدون شواهد و گزارش‌های شفاف نه‌تنها کمکی به حل بحران نمی‌کند بلکه اعتماد عمومی به روش‌های بارورسازی را نیز تضعیف خواهد کرد.
بحران خشکسالی امروز نیازمند برنامه‌ریزی دقیق، مدیریت مصرف، توسعه زیرساخت‌های آبی و تقویت همکاری‌های منطقه‌ای است؛ نه صرفاً آمارهای مبهمی که هیچ نشانه‌ای از اثرگذاری در میدان عمل ندارند.
ادعای پروازهای متعدد بارورسازی و به‌کارگیری صدها ژنراتور، بدون مستندات علمی و شفاف، پرسش‌های فراوانی را در افکار عمومی ایجاد می‌کند؛ تا زمانی که داده‌های واقعی از بارش‌ها، گزارش‌های نظارتی مستقل و اطلاعات دقیق پروازها منتشر نشود، این ادعاها بیش از آنکه راه‌حل بحران آب باشند، تنها اعدادی بر روی کاغذ باقی می‌مانند و درمانی برای خشکسالی نخواهد بود.
انتهای پیام/