با وجود بمبارانهای گسترده و ادعاهای ارتش رژیم صهیونیستی درباره «کنترل بخشهایی از غزه»، مردم این شهر همچنان بر ماندن در سرزمین خود پافشاری میکنند؛ مقاومتی که شکست اشغالگران و بنبست سیاستهای نتانیاهو را بیش از پیش نمایان ساخته است.
رژیم صهیونیستی در ادامه تجاوزگریهای خود، دستور به تخلیه کامل غزه صادر کرده و مدعی است حدود 40 درصد شهر را تحت کنترل دارد. با این حال، واقعیت میدانی چیز دیگری میگوید: مقاومت گسترده مردم و ایستادگی آنان در برابر اشغال.
نتانیاهو که غزه را «آخرین سنگر مهم مقاومت» توصیف میکند، مدعی خروج 100 هزار نفر از شهر شده است، اما بیش از یک میلیون نفر همچنان در چادرها، پناهگاهها و میان ویرانهها زندگی میکنند و قصد ترک خانه و کاشانه خود را ندارند.
یکی از ساکنان غزه، عمار سُکر، پس از بمباران ساختمانی در نزدیکی منزلش خطاب به اشغالگران گفت: «ما نمیرویم. حتی اگر زیر خاک دفن شویم، این سرزمین را ترک نخواهیم کرد.» این سخنان بازتابی روشن از اراده مردمی است که حاضرند بهای ماندن را با جان خود بپردازند.
ارتش اسرائیل از ایجاد «مناطق امن» و مراکز توزیع کمک در جنوب غزه سخن میگوید، اما نهادهای امدادی بینالمللی این ادعا را رد کردهاند. صلیب سرخ بینالمللی طرح تخلیه اجباری را «غیرعملی» و «غیرقابل درک» توصیف کرده و هشدار داده که مناطق اعلامشده فاقد ظرفیت، غذا و دارو برای پذیرش این جمعیت عظیم هستند.
تجربه رفح، که سال گذشته تقریباً بهطور کامل با خاک یکسان شد، نمونهای روشن از پیامد سیاستهای ویرانگر اسرائیل است. امروز همان سناریو بار دیگر در غزه تکرار میشود؛ شهری که با بمبارانهای بیوقفه و محاصره کامل، به میدانی از ویرانی و آوارگی بدل شده است.
با وجود همه این فشارها، مقاومت جمعی مردم غزه نه تنها اشغالگران را در دستیابی به اهدافشان ناکام گذاشته، بلکه شکافهای سیاسی و اجتماعی در داخل اسرائیل را عمیقتر کرده است.
نتانیاهو، که زیر فشار اعتراض خانوادههای گروگانها و بحران داخلی گرفتار شده، همچنان بر ادامه جنگ پافشاری میکند. اما هرچه حملات تشدید میشود، ایستادگی مردم غزه پررنگتر جلوه میکند و ناکامیهای رژیم صهیونیستی آشکارتر میشود.
در نهایت، این مقاومت مردمی پیام روشنی دارد: خشونت و ویرانی نه تنها نتوانسته اراده فلسطینیان را در هم بشکند، بلکه رژیم صهیونیستی را در گرداب شکست اخلاقی و سیاسی فرو برده است.
انتهای پیام/