باشگاه خبرنگاران پویا؛ در شرایطی که بازار مسکن با محدودیت عرضه و افزایش هزینه‌ها مواجه است، بخشی از سرمایه‌گذاران حوزه مسکن ترجیح می‌دهند به جای ورود به فرآیند ساخت‌وساز، اقدام به نگهداری "زمین" کنند!تغییر الگوی سرمایه‌گذاری و تمایل به نگهداری زمین به جای ساخت مسکن، از جمله عوامل مؤثر بر کاهش عرضه و افزایش سهم هزینه مسکن در بودجه خانوارها محسوب می‌شود.
در سال‌های اخیر تغییراتی در الگوی سرمایه‌گذاری در بازار مسکن مشاهده می‌شود؛ بر اساس گزارش‌ها، بخشی از سرمایه‌گذاران در این بخش، به‌جای ورود به فعالیت‌های تولیدی، سرمایه خود را در قالب "زمین" نگهداری می‌کنند!
این رفتار که با هدف بهره‌مندی از افزایش تدریجی ارزش زمین انجام می‌شود، موجب کاهش عرضه مسکن به بازار و در نتیجه، افزایش فشار هزینه‌های مسکن بر خانوارها شده است.
بر اساس داده‌های منتشر شده، در بازه 12 ساله اخیر، سهم هزینه‌های مسکن در سبد هزینه خانوارهای کشور از 28 درصد در سال 1390 به 41.1 درصد در سال 1402 رسیده است!
در شهر تهران، این سهم بالاتر گزارش شده و در سال 1402 به 55 درصد رسیده است؛ این رقم در سال‌های گذشته به ترتیب 49.7 درصد در سال 1401 و 46.7 درصد در سال 1400 بوده است.
کارشناسان معتقدند که تغییر الگوی سرمایه‌گذاری و تمایل به نگهداری زمین به جای ساخت مسکن، از جمله عوامل مؤثر بر کاهش عرضه و افزایش سهم هزینه مسکن در بودجه خانوارها محسوب می‌شود.
در شرایط فعلی، میزان سود حاصل از افزایش قیمت زمین در دوره‌های زمانی مشخص، در مواردی نسبت به سود حاصل از ساخت و فروش واحدهای مسکونی برای سرمایه‌گذاران جذاب‌تر ارزیابی می‌شود.
این روند همچنین منجر به انجماد بخشی از سرمایه‌های اقتصادی در حوزه زمین شده که می‌تواند تأثیرات بلندمدتی بر بخش مسکن و بازار سرمایه‌گذاری شهری داشته باشد.
کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که برای بهبود وضعیت موجود، سیاست‌هایی در جهت افزایش انگیزه ساخت‌وساز و بهره‌برداری از زمین‌های بایر تدوین و اجرا شود؛ از جمله این سیاست‌ها می‌توان به طراحی نظام مالیاتی مؤثر برای زمین‌های غیرمورد استفاده و تسهیل فرآیندهای اداری ساخت‌وساز اشاره کرد.
در صورتی که روند فعلی ادامه یابد، پیش‌بینی می‌شود فشار هزینه‌های مسکن بر خانوارها همچنان روند صعودی داشته باشد و بخشی از جمعیت شهری با دشواری بیشتری در تأمین مسکن مواجه شوند.
انتهای پیام/