باشگاه خبرنگاران پویا؛ علیرضا بیرانوند، دروازه‌بان مشهور فوتبال ایران، اخیراً اعلام کرده که دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزشی است؛ موضوعی که در فضای دانشگاهی و ورزشی کشور بازتاب‌های متفاوتی داشته است. این خبر در حالی منتشر شده که تحصیلات عالی در ایران همیشه با سختگیری و احترام همراه بوده و اکنون پرسش‌های جدی درباره اعتبار این مدرک و جایگاه واقعی علم در ورزش مطرح شده است.
در برنامه «فوتبال برتر»، علیرضا بیرانوند برای نخستین بار اعلام کرد که دانشجوی مقطع "دکتری فیزیولوژی" است؛ رشته‌ای تخصصی و کاملاً متفاوت که این موضوع تعجب برخی فرهیختگان، دانش‌آموختگان دانشگاه‌ها و جامعه فوتبال را برانگیخته است.
در روزگاری که ورود به دوره دکتری در دانشگاه‌های معتبر نیازمند گذراندن دو مرحله آزمون و مصاحبه‌های سخت و دقیق است، اعلام دانشجویی بیرانوند سوالاتی را به وجود آورده است.
بیرانوند، دروازه‌بانی که در چند فصل اخیر حواشی زیادی داشته، حالا ظاهراً حاشیه‌ای تازه برای خود ساخته است. در شرایطی که برخی خانواده‌ها تمایلی به تحصیل فرزندان‌شان در رشته‌های دانشگاهی مانند دکتری و مهندسی ندارند و بیشتر به ورزش و فوتبال توجه می‌کنند، این بازیکن شاید برای فرار از خدمت سربازی به دانشگاه پناه برده و مسیر دکتری را دنبال می‌کند.
امروز اما وضعیت تحصیلات عالیه در ورزش ما دچار تغییراتی عجیب و غریب شده حتی بزرگانی چون علی دایی که از شهری مانند اردبیل با تلاش به دانشگاهی معتبر چون صنعتی شریف رسیدند، نمونه بارزی از مسیر درست تحصیل و تلاش هستند؛ مرور خاطرات علی دایی می‌تواند نشان دهد که برای رسیدن به مدارج دانشگاهی باید متحمل سختی‌های عدیده شد و دود چراغ خورد.
البته شخصی مانند بیرانوند مقصر این وضعیت نیست بلکه سیستم پذیرش دانشگاه‌ها، به ویژه در مقاطع بالا، دچار ضعف و سوء‌مدیریت است و با احتمال وجود سفارش‌ها و روابط اداری، پذیرش برخی افراد به سادگی انجام می‌شود؛ مشکل اصلی کسانی هستند که باید از حرمت دانشگاه‌ها و اعتبار تحصیلات عالی حفاظت کنند اما با مصلحت‌سنجی‌هایی از جمله وضعیت فوتبالی فرد و تیمش، اجازه ثبت‌نام و ادامه تحصیل می‌دهند تا خللی در فوتبال کشور ایجاد نشود.
تحصیل در دانشگاه همواره حرمت خاصی داشته است و در فوتبال نیز افراد زیادی وجود داشته‌اند که هم بازیکن، هم داور و مربی بوده‌اند و از تحصیلات بالایی برخوردار بوده‌اند. کاش چهره‌هایی مثل دکتر دادکان و زادمهر و امثالهم یک بار به زبان بیایند تا فقط تفاوت ادبیات و کلام و دایره کلمات و جایگاه واقعی دکترهای واقعی با مدعیان امروز نشستن سر کلاس دکترا آشکار شود، تا مشخص شود که باسواد بودن تا چه حد به سخره گرفته شده چرا که در غیر این صورت، سقوط دانشگاه‌ها و تحصیلات همچنان ادامه خواهد داشت.
به آمار رسمی نگاه کنید؛ برخی دانشگاه‌ها حتی تعداد دانشجو برای برگزاری کلاس‌ها ندارند و بدون کنکور دانشجو می‌پذیرند، چون تمایلی واقعی به تحصیل وجود ندارد ولی فوتبال به واسطه شهرت و نفوذ زیاد در جامعه این قابلیت را پیدا کرده است تا از بیسوادترین آدمها که شاید اگر بحث پیامک‌های واریزی نبود حتی جدول ضرب را هم فرا نگرفته‌اند، ظاهراً پرفسور بسازد.
انتهای پیام/