باشگاه خبرنگاران پویا؛ کلارسن سیدورف بازیکن سابق به عنوان مدیر ورزشی به استقلال پیوست. سیدورف در کارنامه فوتبالی خود در تیم‌های مطرحی چون رئال مادرید و میلان و اینتر را دارد و پیوستن او به استقلال برای فوتبال ما می‌تواند یک حسن شروع باشد.
استقلال در حالی روزهای پرنوسان و پرحاشیه‌ای را در لیگ برتر پشت سر گذاشته که حالا تنها روزنه امید خود را در جام حذفی جست‌وجو می‌کند. در شرایطی که باشگاه پیش از این به دنبال جذب مربی خارجی بود، حالا به نظر می‌رسد با کلارنس سیدورف، ستاره سابق فوتبال جهان، به توافق رسیده و او قرار است به عنوان مدیر ورزشی در باشگاه استقلال فعالیت کند.
حضور سیدورف که همسر ایرانی دارد، می‌تواند در نگاه اول خبری امیدوارکننده برای فوتبال ایران باشد؛ به‌ویژه در روزهایی که بسیاری از باشگاه‌ها به جای استفاده از نیروهای متخصص، ترجیح می‌دهند داوران یا مدیران بازنشسته را به عنوان مدیر ورزشی منصوب کنند، انتخاب‌هایی که پرسش‌ها و تردیدهای زیادی در میان اهالی فوتبال برانگیخته است.
گرچه استخدام چهره‌های مطرح فوتبال جهان در کشورهای عربی سابقه‌ای طولانی دارد، در فوتبال ایران اتفاقی نادر است. به عنوان نمونه، فرناندو هیرو، کاپیتان اسبق تیم ملی اسپانیا، سال‌ها پیش با فوتبال قطر همکاری کرد و پس از آن گفت: «امکانات قطر را در هیچ‌جای دنیا ندیده‌ام». کشوری که شاید از نظر استعداد فوتبالی غنی نباشد، اما با سرمایه‌گذاری هوشمندانه در زیرساخت‌ها و جذب نخبگان بین‌المللی، امروز به قهرمان آسیا تبدیل شده است.
اما پرسش کلیدی در مورد حضور سیدورف در استقلال این است: او دقیقاً برای چه کاری آمده است؟
در باشگاهی که ساختار مالکیتی مبهم و مدیریت دولتی پرفراز و نشیب آن بارها زیر سوال رفته، آیا اصلاً مجالی برای نقش‌آفرینی مدیر ورزشی باقی می‌ماند؟ یا اینکه این انتخاب صرفاً تلاشی رسانه‌ای برای آرام کردن فضای انتقادی اطراف باشگاه است؟
واقعیت این است که در فوتبال ایران، پست مدیر ورزشی غالباً جایگاهی تعریف‌شده ندارد. هنوز هم بسیاری از کارشناسان و اهالی فوتبال، این عنوان را بیشتر یک نقش تشریفاتی می‌دانند تا یک جایگاه اثرگذار. یادآوری جمله معروف علی پروین که «مدیر فنی در فوتبال ما کشک است» گویای همین واقعیت تلخ است.
از سوی دیگر، فوتبال ایران با کمبود شدید زیرساخت‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری مواجه است. اگر قرار باشد مدیران بین‌المللی مانند سیدورف ایده‌های خود را اجرا کنند، ابتدا باید این بسترها فراهم شود؛ امری که فعلاً بیشتر به رؤیا شباهت دارد.
موضوع نگران‌کننده‌تر، ناهماهنگی مدیریتی در خود باشگاه استقلال است. در حالی که تیم با مجتبی جباری روزهای امیدوارکننده‌ای را سپری می‌کرد، خبر مذاکره با مربیان خارجی یکی پس از دیگری منتشر شد؛بی‌توجه به اینکه این بلاتکلیفی می‌تواند تمرکز تیم را از بین ببرد و آخرین فرصت موفقیت را نیز از دست دهد.
حالا باید دید آیا استقلال و فوتبال ایران آماده همکاری واقعی و بهره‌گیری از تجربه و دانش شخصیتی مانند سیدورف هستند یا اینکه حضور او نیز به سرنوشت بسیاری دیگر از طرح‌های نمایشی گرفتار خواهد شد.
پایان پیام/